Wstępne wyniki spisu powszechnego

Ludność i gospodarstwa domowe

Opracowanego na podstawie danych pochodzących z poprzedniego spisu ludności oraz ruchu naturalnego

i migracji, jakie miały miejsce w latach 1989-2001. Podstawową przyczyną zaistniałej rozbieżności jest fakt ujmowania w bieżących bilansach osób wymeldowanych ?donikąd?, wśród których zdecydowana większość przebywała za granicą.

W spisie ludności 2002 spisano tylko te osoby wymeldowane ?donikąd?, które

w czasie spisu przebywały na terenie kraju.

W porównaniu ze spisem z 1988 roku ludność Polski zwiększyła się o ponad 420 tysięcy. Tempo przyrostu ludności w okresie od 1989 r. było bardzo niskie,

ok. 0,08% w skali roku, podczas gdy w dekadzie lat 80-tych wskaźnik ten kształtował się na poziomie 0,66%. Od czterech lat w Polsce występuje ujemny przyrost ludności. Liczba mieszkańców Polski począwszy od 1999 roku zmniejszyła się o prawie 35 tysięcy.

Dane wstępne spisu wykazały, że prawie 1 mln mieszkańców Polski przebywało za granicą przez okres powyżej 2 miesięcy. Przebywający za granicą to nie tylko osoby samotne, ale także całe rodziny, mieszkające poza krajem przez wiele lat, ale zachowujące status stałych mieszkańców Polski.

W 2002 roku w Polsce było około 13,8 mln gospodarstw domowych, a więc

o ponad 1,8 mln więcej w stosunku do poprzedniego spisu. Przeciętna liczba osób w gospodarstwie domowym zmniejszyła się do 2,8 wobec 3,1 w spisie z 1988 roku.

Mieszkania i warunki mieszkaniowe

Spis powszechny wykazał, że zasoby mieszkaniowe kraju wynoszą 12,3 mln mieszkań, z tego 11,7 mln (95,3%) stanowią mieszkania zamieszkane, a prawie

0,6 mln mieszkania niezamieszkane.

Przyrost liczby mieszkań w okresie od ostatniego spisu powszechnego

(w 1988 r.) wyniósł 1450 tys., tj. 13,3%. Był on znacznie wolniejszy w stosunku do przyrostu liczby gospodarstw domowych, wskutek czego niedobór mieszkań nie tylko nie uległ zmniejszeniu w okresie ostatnich czternastu lat, ale nawet wzrósł. Różnica między liczbą gospodarstw domowych a liczbą mieszkań wynosi bowiem

ponad 1,5 mln, wobec 1,1 mln w 1988 roku.

Nasycenie w mieszkania, tj. liczba mieszkań przypadająca na 1000 ludności, wynosi 325, co wśród krajów Unii Europejskiej, a także państw kandydujących wraz

z Polską do Unii, plasuje nas na jednym z ostatnich miejsc.

Pozytywną zmianą, którą potwierdził spis, jest wzrost wielkości mieszkań, którego konsekwencją jest zmniejszenie się zaludnienia mieszkań. Przeciętna liczba izb w mieszkaniu wzrosła z 3,4 w 1988 r. do 3,6 w roku 2002, a przeciętna liczba osób przypadających na 1 izbę zmniejszyła się z 1,0 do 0,8. Jest to efekt nie tylko budowania mieszkań o znacznie większej liczbie izb i większej powierzchni, ale również rozbudowy starych zasobów mieszkaniowych.

*

Ostateczne wyniki Powszechnego Spisu Rolnego 2002 będą sukcesywnie prezentowane po pełnym opracowaniu danych jednostkowych, tj. począwszy od II kwartału 2003 r.