Wydatki tylko bezpośrednio z funduszu rehabilitacji

Wcześniej, czyli przed 22.7.2009 r., wolno im było z tego źródła finansować auta służące wyłącznie do transportu osób mających trudności w korzystaniu z publicznego transportu. To jedna ze zmian wprowadzona przez nowelizację z 17.6.2009 r. do rozp. MPiPS w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 107, poz. 891). Obowiązuje ono od tej daty i modyfikuje dotychczasowe zasady gospodarowania zfron.

Od 22.7.2009 r. dowożenie do pracy i odwożenie z pracy osób niepełnosprawnych stanowi pomoc publiczną de minimis, o ile oczywiście przysparza firmie korzyści.

Oprócz opisanej korekty nastąpiła również modyfikacja katalogu wydatków bezwzględnych i względnych z zfron. Wydatki bezwzględne zakłady zawsze mogą ponosić według reguły de minimis, gdyż stanowią przysporzenie korzyści dla pracodawcy. Zostały one poszerzone o pozycje - dodatkowe wynagrodzenie pracowników za znajomość i posługiwanie się językiem migowym oraz wynagrodzenie lektorów dla niewidomych, a inna pozycja - wspólne zadania pracodawców - została usunięta.

Wydatki względne z zfron to takie, które wolno zakwalifikować jako wsparcie de minimis, ale nie trzeba. Decyduje o tym pracodawca, z tym że za de minimis może uznać wyłącznie wydatki przysparzające mu korzyści (a nie tylko zatrudnionym). Nowelizacja wprowadziła zatem nową definicję pomocy de minimis przy katalogu wydatków względnych. Obecnie jest to wydatek przysparzający pracodawcy korzyści, a poprzednio - niestanowiący pomocy dla niepełnosprawnych. Pomocą de minimis względną są zatem wydatki na:

• podstawową i specjalistyczna opiekę medyczną,
• poradnictwo i usługi rehabilitacyjne, <-li>
• dowożenie do pracy i odwożenie z pracy niepełnosprawnych,<-li>
• wspólne zadania pracodawców, <-li>
• organizację turnusów rehabilitacyjnych i usprawniających,<-li>
• działalność sportową, rekreacyjną i turystyczną,<-li>
• indywidualne programy rehabilitacji.<-li>

Warunkiem kwalifikacji tych kosztów jako de minimis jest to, by przyniosły zakładowi pracy chronionej przysporzenie korzyści. Jeśli tak jest, zakład musi uzyskiwać po poniesieniu takiego wydatku zaświadczenie potwierdzające pomoc de minimis. Wydatki nieprzynoszące zakładowi korzyści też wolno finansować z zfron, ale poza zasadą de minimis, np. zorganizowanie dla niepełnosprawnych pracowników pikniku rekreacyjnego.

Nowelizacja zastrzegła przy tym, że wydatków w ramach pomocy de minimis wolno dokonywać tylko z następujących źródeł dochodów zfron:

• ze zwolnień od podatku od nieruchomości, rolnego i leśnego,
• ze zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych i z opłat, z wyjątkiem skarbowej oraz o charakterze sankcyjnym,
• z nadwyżki dofinansowania nad wynagrodzeniem osiąganym, którą zakłady uzyskiwały na podstawie art. 26a ust. 5 pkt 2 RehZawSpołU obowiązującego do 31.12.2008 r.,
• z zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ustawodawca poprawił błąd polegający na ograniczeniu możliwości wydawania z zfron środków pochodzących ze zwolnień z podatku dochodowego od osób fizycznych jako pomocy de minimis do 72,9%. Od 22.7.2009 r. poprzeczka ta wzrosła do 81% i dotyczy zwolnień z tego tytułu nabytych od 1.1.2008 r. Nadwyżkę SOD zakłady pracy chronionej nadal mogą w 100% przeznaczać na koszty de minimis, ale tylko po opracowaniu indywidualnych programów niepełnosprawnych.

Od 22.7.2009 r. zakład pracy chronionej, występujący o zaświadczenie de minimis, nie ma obowiązku przedstawiania zaświadczeń o takiej pomocy otrzymanej w bieżącym roku kalendarzowym oraz jeszcze w dwóch poprzednich. Wystarczy, jak złoży oświadczenie o wielkości tego wsparcia albo o nieskorzystaniu z pomocy de minimis w tym okresie.

Rozporządzenie wprowadza także zakaz refundowania środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych z innych źródeł, np. konta bieżącego firmy. Oznacza to, że wszystkie wydatki trzeba od 22.7.2009 r. bezpośrednio opłacać ze środków zfron.

Podstawa prawna:

- rozp. MPiPS z 19.12.2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 245, poz. 1810 ze zm.).

Edyta Sieradzka

Źródło: "Płace", Beck Info Biznes, Wydawnictwo C. H. Beck