Wakacyjny pracownik

Jeśli jesteśmy pracownikiem, hasła: wakacje, urlop, wypoczynek wywołują skojarzenia jak najbardziej pozytywne: słońce, plaża, góry, egzotyczne kraje... Gdy jednak przypadła nam w udziale rola pracodawcy - urlop pracownika oznacza raczej utrudnienia w codziennym funkcjonowaniu.

Jakie jest wyjście z impasu? Rozwiązaniem może być zatrudnienie "na trochę" kogoś spoza firmy. Skutki takiego zatrudnienia dla kosztów podatkowych będą uzależnione od formy jaką ono przyjmie. Znając je przedsiębiorca może wybrać najkorzystniejszy dla siebie wariant.

Pracownik - zastępca

Jedną z możliwości "załatania" urlopowej "dziury" jest zatrudnienie pracownika na zastępstwo - możliwość taką przewidują przepisy Kodeksu pracy (Dz. U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.). Wynika z nich, że umowę na zastępstwo zawiera się w przypadku, gdy zachodzi konieczność zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności. Wówczas pracodawca może w tym celu zatrudnić innego pracownika na podstawie umowy o pracę na czas określony, obejmujący czas tej nieobecności. Powodem zastąpienia danej osoby inną osobą i zawarcia z nią umowy na zastępstwo może być nieobecność pracownika spowodowana np. dłuższym urlopem wypoczynkowym.

Reklama

Jak już zaznaczyliśmy, umowa na zastępstwo jest umową o pracę. Tym samym osoba zatrudniona na podstawie takiej umowy podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym oraz ubezpieczeniu zdrowotnemu, a uzyskane w ramach tej umowy przychody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Pracodawca jako płatnik od wypłaconego wynagrodzenia zobowiązany jest obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek. Powinien też naliczyć i odprowadzić do ZUS składki ubezpieczeniowe. Wynagrodzenie oraz składki na ubezpieczenia społeczne pracownika zatrudnionego na zastępstwo będą dla przedsiębiorcy kosztem uzyskania przychodu z działalności gospodarczej.

Przykład

Tadeusz P. prowadzi zakład fryzjerski, w którym zatrudnia trzy pracownice. Na okres 4-tygodniowego urlopu jednej z nich podpisał umowę na zastępstwo w okresie od 2.07.2007 r. do 31.07.2007 r. z innym fryzjerem. Wynagrodzenie brutto tego pracownika za czas objęty umową wyniesie 1.500 zł.

Ustalając zaliczkę na podatek dochodowy pracodawca dokona następujących wyliczeń:
- podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe: 1.500,00 zł,
- składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe (15,71%): 235,65 zł,
- podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne: (1.500 zl - 235,65 zł) 1.264,35 zł,
- składka na ubezpieczenie zdrowotne: 7,75% 97,99 zł, 9,0% 113,79 zł,
- podstawa opodatkowania: 1.500 zł - (108,50 zł + 235,65 zł) 1.156,00 zł,
- zaliczka na podatek dochodowy do US: (1.156 zł x 19%) - (47,71 zł + 97,99 zł) 74,00 zł,
- do wypłaty dla pracownika: 1.500 zł - (235,65 zł + 74,00 zł + 113,79 zł). 1.076,56 zł,

Pracodawca dodatkowo z własnych środków pokrywa część składki na ubezpieczenia społeczne w wysokości: 9,76% - ubezpieczenie emerytalne i 6,5% ubezpieczenie rentowe, co łącznie daje kwotę 243,90 zł oraz składkę na ubezpieczenie wypadkowe.

Pracownik tymczasowy

Dla wielu pracodawców pracownik tymczasowy to dobry nabytek. Koszty związane z jego zatrudnieniem są dużo mniejsze niż w przypadku zwykłego, pełnoetatowego pracownika, nie wspominając już o całej "biurokracji" kadrowo-podatkowej. Okazuje się, że chętnych do takiej pracy też nie brakuje. Ludzie pozostający bez zatrudnienia, w celu "podreperowania" własnego budżetu często podejmują się każdego, niekoniecznie stałego zajęcia. Potencjalni pracodawcy pomoc w poszukiwaniach takiego pracownika mogą uzyskać w agencjach pracy tymczasowej.

Agencje pracy tymczasowej są podmiotami gospodarczymi, które uzyskały wpis do rejestru agencji zatrudnienia i świadczą usługi w zakresie zatrudniania pracowników w celu skierowania ich do pracodawców użytkowników. Pracodawcą użytkownikiem jest z kolei pracodawca lub podmiot niebędący pracodawcą w rozumieniu Kodeksu pracy, który wyznacza pracownikowi tymczasowemu zadania i kontroluje ich wykonanie, czyli ten, u którego po zawarciu umowy z agencją pracownik tymczasowy będzie faktycznie świadczył pracę.

Pracodawca użytkownik jest zobowiązany do zapłaty agencji pracy tymczasowej należności za wykonaną przez pracownika tymczasowego usługę wraz z prowizją, zgodnie z wystawioną fakturą obejmującą wszystkie koszty, jakie agencja ponosi. Kwota wynikająca z tej faktury będzie u niego kosztem uzyskania przychodu. Do kosztów tych ma on prawo zaliczyć również poniesione przez siebie wydatki wynikające z uzgodnionego z agencją zakresu przejęcia obowiązków pracodawcy dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, a także dotyczące wypłacania należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową pracowników tymczasowych.

Student lub uczeń na zleceniu

Przedsiębiorca zatrudniając osobę trzecią na czas urlopu swojego pracownika niekoniecznie musi z nią podpisywać umowę o pracę. Może z nią podpisać umowę zlecenia. Korzystnym rozwiązaniem jest zawarcie takiej umowy z uczniem lub studentem, który nie ukończył 26. roku życia. Od takiego zleceniobiorcy pracodawca nie ma bowiem obowiązku odprowadzania do ZUS składek na ubezpieczenia społeczne oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne. Nie oznacza to, że przedsiębiorca jest całkowicie zwolniony z obowiązków płatnika. Jeżeli zawrze umowę zlecenia z uczniem lub studentem, który nie ukończył 26 lat, jako płatnik będzie ustalał zaliczkę na podatek od przychodu z tytułu umowy zlecenia bez pomniejszania go o składki na ubezpieczenia społeczne, a zaliczka nie będzie obniżana o składkę zdrowotną. Wypłacone zleceniobiorcy wynagrodzenie będzie w całości stanowiło dla przedsiębiorcy koszt uzyskania przychodu.

Przykład

Joanna S. prowadząca biuro rachunkowe zatrudniła w okresie urlopu swojej pracownicy 22-letniego studenta rachunkowości na umowę zlecenia. Wynagrodzenie z tego tytułu zostało ustalone w kwocie 1.500 zł. W celu ustalenia zaliczki dokona następujących wyliczeń:
- przychód z tytułu umowy zlecenia 1.500 zł,
- koszty uzyskania przychodu (1.500 x 20%) 300 zł,
- podstawa opodatkowania (1.500 zł - 300 zł) 1.200 zł
- zaliczka na podatek dochodowy (1.200 zł x 19%) 228 zł
- do wypłaty dla zleceniobiorcy (1.500 zł - 228 zł) 1.272 zł.

Podstawa prawna:

ustawa z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.), ustawa z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.).

autor: Agata Cieśla

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Finanse / Giełda / Podatki
Bądź na bieżąco!
Odblokuj reklamy i zyskaj nieograniczony dostęp do wszystkich treści w naszym serwisie.
Dzięki wyświetlanym reklamom korzystasz z naszego serwisu całkowicie bezpłatnie, a my możemy spełniać Twoje oczekiwania rozwijając się i poprawiając jakość naszych usług.
Odblokuj biznes.interia.pl lub zobacz instrukcję »
Nie, dziękuję. Wchodzę na Interię »