Tydzień roboczy krótszy niż zwykle
W miesiącach "sezonowych" wzrasta zapotrzebowanie na pracowników, których wymiar czasu pracy nie obejmuje pełnego tygodnia roboczego. W takich okresach pracownicy często potrzebni są tylko na określone dni w tygodniu, w sezonie letnim na ogół w dni weekendowe. Dogodną formą ich zatrudnienia w takich okolicznościach jest tzw. weekendowy system czasu pracy lub system skróconego tygodnia.
Jedną z podstawowych zasad organizacji czasu pracy jest reguła przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy, realizowana w ramach danego okresu rozliczeniowego. Jednak prawo pracy przewiduje systemy czasu pracy, w których dopuszcza się odstępstwo od tej zasady na rzecz bardziej elastycznego ukształtowania tygodnia roboczego.
Odnosi się to m.in. do systemu skróconego tygodnia pracy. Może on być wdrożony wyłącznie na podstawie pisemnego wniosku pracownika (art. 143 K.p.), przy czym pracodawca nie jest nim związany.
Organizacja pracy w tym systemie charakteryzuje się świadczeniem pracy przez mniej niż 5 dni w tygodniu, z możliwością wydłużenia dobowego wymiaru czasu pracy do 12 godzin w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca. Nie wolno jednak przy tym naruszyć 40-godzinnej średniotygodniowej normy czasu pracy.
Należy pamiętać, że wobec niektórych kategorii pracowników nie jest dopuszczalne wydłużenie dobowego wymiaru czasu pracy. Dotyczy to osób:
- zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia,
- opiekujących się dzieckiem do ukończenia przez nie 4. roku życia, bez ich zgody,
- młodocianych,
- niepełnosprawnych, z wyjątkiem osób zatrudnionych przy pilnowaniu oraz w przypadku, gdy lekarz sprawujący profilaktyczną opiekę nad niepełnosprawnym, na jego wniosek, uchyli stosowanie norm czasu pracy obowiązujących niepełnosprawnych,
- pracownic w ciąży.
Dobowy wymiar czasu pracy takich pracowników w każdym przypadku nie może przekraczać 8 godzin. W praktyce wyklucza to zastosowanie wobec nich systemu skróconego tygodnia pracy.
Drugim z elastycznych systemów czasu pracy jest tzw. system weekendowy.
Charakteryzuje się on pracą w ściśle określone dni tygodnia - piątki, soboty, niedziele i święta. Tak jak przy systemie skróconego tygodnia pracy, norma dobowa pracownika "weekendowego" może być przedłużona do 12 godzin na dobę, przy zachowaniu miesięcznego okresu rozliczeniowego (art. 144 K.p.). Do jego zastosowania również wymagany jest wniosek pracownika.
Należy zauważyć, że w praktyce zatrudnienie pracownika w systemie weekendowym na pełny etat jest nieuzasadnione. Praca w piątki, soboty, niedziele i święta, nawet w maksymalnym dopuszczalnym wymiarze dobowym, nie zawsze bowiem zapewni wypracowanie wymiaru czasu pracy obowiązującego w danym okresie rozliczeniowym pracowników zatrudnionych na pełny etat. Ponadto trzeba mieć na uwadze ograniczenia w zakresie przedłużania dobowego wymiaru czasu pracy dla określonych kategorii pracowników.
| Restauracja "Popularna" ul. Wiejska 22, Lublin | Lublin, dnia 13 maja 2010 r. |
|
zawarta w dniu 13 maja 2010 r. pomiędzy Restauracją "Popularna", z siedzibą w Lublinie, ul. Wiejska 22, reprezentowaną przez Panią Wandę Ludowską - właściciela, a Panem Mariuszem Kurzejko, zamieszkałym w Lublinie, ul. Królewska 12, na czas określony do 31 października 2010 r. I. Strony ustalają następujące warunki zatrudnienia: 1) rodzaj umówionej pracy: kelner; 2) miejsce wykonywania pracy: Restauracja "Popularna", ul. Wiejska 22 w Lublinie; 3) wymiar czasu pracy: praca w piątki, soboty, niedziele i święta, w godzinach od 1100 do 2300 w wymiarze 0,8 etatu; 4) wynagrodzenie: 1.500 zł brutto miesięcznie; 5) inne warunki zatrudnienia: przekroczenie 36 godzin pracy przeciętnie w tygodniu w przyjętym okresie rozliczeniowym będzie opłacane jak za pracę nadliczbową. II. Umowę sporządzono w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, po jednym dla każdej ze stron. | |
Wanda Ludowska (właściciel) | Mariusz Kurzejko (pracownik) |
Podstawa prawna: ustawa z dnia 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).
autor: Agata Barczewska
Gazeta Podatkowa Nr 666 z dnia 2010-05-27