Francja zamyka się na cudzoziemców?

Francuzi coraz mniej chętnie przyjmują zagranicznych pracowników u siebie, widząc w nich zagrożenie dla swoich miejsc pracy. W kraju przeważają nastroje nacjonalistyczne, skrajnie prawicowe. To oznacza, że przybysze z Polski, ale przede wszystkim z Bułgarii, Rumunii czy Portugalii, mogą się tam spotkać z niechęcią, a nawet wrogością.

Od momentu przystąpienia do Unii Europejskiej 1 maja 2004 roku Polacy mają prawo wjazdu na teren Francji na podstawie dowodu osobistego. Od 1 lipca 2008 roku, czyli od momentu zakończenia okresu przejściowego dotyczącego swobodnego przepływu osób, poszukujący pracy we Francji Polacy mają taki sam dostęp do tamtejszego rynku pracy jak obywatele tego kraju. Został całkowicie zniesiony obowiązek wizowy. W celu podjęcia legalnego zatrudnienia polscy obywatele nie muszą się starać o pozwolenie na pracę (Permis de Travail) i Kartę Pobytu (Carte De Séjour). Podejmujący zatrudnienie we Francji Polacy mają te same prawa i przywileje co pracownicy rodzimi - podlegają regulacjom francuskiego kodeksu pracy (Code du Travail), mają równy dostęp do przywilejów wynikających z ubezpieczeń społecznych i opieki zdrowotnej (m.in. Carte Vitale) oraz do pomocy oferowanej przez francuskie urzędy pracy (Pôle Emploi: http://www.pole-emploi.fr/accueil/).

Reklama

Zawody wolne oraz zawody regulowane

Polacy swobodnie, bez konieczności dopełnienia dodatkowych formalności dotyczących kwalifikacji zawodowych, mogą podejmować zatrudnienie w zawodach sklasyfikowanych jako nieregulowane. Droga do podjęcia zatrudnienia w zawodach zaliczanych do grupy zawodów regulowanych jest bardziej sformalizowana. W celu podjęcia pracy na przykład w sektorze publicznym jako sędzia, adwokat, policjant itp. lub w sektorze budownictwa na niektórych stanowiskach, np. inżynier, architekt, projektant, należy przejść proces uwierzytelniania dyplomu wydanego w Polsce poświadczającego kwalifikacje zawodowe. Nie wszystkie polskie dyplomy i uprawnienia zawodowe mają swoje bezpośrednie francuskie odpowiedniki i odwrotnie - niedostępne są w Polsce wszystkie dyplomy, tytuły i uprawnienia zawodowe wymagane i obowiązujące we Francji. Wynika to z różnorodności systemów edukacyjnych w obu krajach.

Swobodny przepływ osób i usług

Po zakończeniu okresu przejściowego w zakresie swobodnego przepływu osób i usług francuski rynek stanął otworem również dla swobodnej wymiany handlowej między rodzimymi instytucjami i firmami a polskimi przedsiębiorstwami chcącymi świadczyć usługi i wykonywać pracę na terenie Francji oraz polskimi agencjami pracy oferującymi świadczenie usług w zakresie użyczania personelu na zasadzie delegowania pracowników tymczasowych (Travailleurs Détaches).

Pracownik oddelegowany

Praca tymczasowa w UE jest regulowana na poziomie przepisów unijnych między innymi tekstem "Dyrektywy Parlamentu i Rady Europy 2008/104/WE z 19 listopada 2008". Zgodnie z postanowieniami tejże dyrektywy pracodawca użytkownik musi zagwarantować pracownikowi tymczasowemu oddelegowanemu do pracy w jego firmie te same warunki pracy i płacy, które są właściwe pracownikom zatrudnionym bezpośrednio u danego pracodawcy użytkownika, m.in. w zakresie normy czasu pracy, płacy minimalnej, urlopów, wolnych dni świątecznych, prawa do przerwy i odpoczynku, nadgodzin oraz innych wynikających z układu zbiorowego.

Od stycznia 2014 roku stawka minimalnego wynagrodzenia we Francji wynosi 9,53 euro na godzinę brutto. Tygodniowa norma czasu pracy w większości sektorów wynosi 35 godzin, pierwsze 8 nadgodzin, do 43 godzin włącznie, jest wypłacane ze zwyżką 25 proc., kolejne nadgodziny, począwszy od 44. godziny, są wypłacane ze zwyżką 50 proc. Wyjątkiem od tej reguły są zasady dotyczące normy czasu pracy, odpoczynku oraz naliczania nadgodzin obowiązujące w hotelarstwie oraz te niekiedy ustalone w niektórych układach zbiorowych itp. Wysokość procentowa zwyżki, z jaką są wypłacane nadgodziny, nie może być jednak nigdy niższa niż 10 proc.

Praca tymczasowa - przepisy

Delegowanie pracowników tymczasowym jest regulowane "Ustawą z dnia 9 lipca 2003 r. o Zatrudnianiu Pracowników Tymczasowych". Treść tej ustawy określa zasady zatrudniania pracowników tymczasowych. Między innymi określa niektóre obowiązki pracodawcy użytkownika oraz prawa pracownika.

Zgodnie z art. 9 punkt 2a "Pracodawca użytkownik dostarcza pracownikowi tymczasowemu odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej, zapewnia napoje i posiłki profilaktyczne, przeprowadza szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, ustala okoliczności i przyczyny wypadku przy pracy, przeprowadza ocenę ryzyka zawodowego oraz informuje o tym ryzyku" oraz zgodnie z art. 22 "Pracownik tymczasowy w okresie wykonywania pracy tymczasowej na rzecz pracodawcy użytkownika ma prawo do korzystania z urządzeń socjalnych pracodawcy użytkownika na zasadach przewidzianych dla pracowników zatrudnionych przez tego pracodawcę użytkownika".

Zasady zatrudnienia przez agencję

Zgodnie z ustawą z 9 lipca 2003 roku zatrudnianie pracowników tymczasowych delegowanych odbywa się na podstawie umowy o pracę tymczasową. Agencja pracy pełniąca funkcję pracodawcy jest odpowiedzialna za odprowadzenie wymaganych składek na ubezpieczenie społeczne w Polsce, a również podatków zgodnie z zasadą 183 dni. Na podstawie art. 15 "Umowy polsko-francuskiej w prawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 czerwca 1975 r." wynagrodzenie osiągnięte przez osobę fizyczną we Francji podlega opodatkowaniu w Polsce pod warunkiem, że okres przebywania tejże osoby na terytorium danego kraju nie przekroczył 183 dni w danym roku kalendarzowym.

Popularne sektory

Najpopularniejsze sektory gospodarki, które cieszą się stale zapotrzebowaniem na siłę roboczą, to niezmiennie budownictwo, rolnictwo, przemysł, sektor produkcyjny oraz szeroko pojęta branża HoReCa (hotelarstwo i gastronomia). Francuscy pracodawcy poszukują osób z przynajmniej kilkuletnim doświadczeniem w branży, dodatkowym plusem będzie doświadczenie w pracy we Francji na podobnym stanowisku oraz znajomość języka francuskiego, dzięki czemu można liczyć na dostęp do lepiej płatnych ofert pracy, a w świetle rosnącej konkurencji na pewno da lepszą pozycję startową.

Ile można zarobić?

Średnie stawki proponowane przez polskie agencje pośrednictwa kształtują się w zależności od kwalifikacji personelu i charakterystyki pracy u poszczególnych pracodawców użytkowników:
- murarz, cieśla - zbrojarz: 9,80-12 euro na godzinę brutto;
- kelner, barman, pokojowa, recepcjonistka: 9,53-10 euro na godzinę brutto;
- spawacz, rurarz: 10,50-15 euro na godzinę brutto;
- malarz, szpachlarz, monter płyt kartonowo-gipsowych: 9,80-11 euro na godzinę brutto.

Najniższy koszt samodzielnego wynajęcia mieszkania, tzw. studia, to suma rzędu około 400-700 euro, w zależności od miasta i lokalizacji. Najdrożej jest w rejonach turystycznych, czyli w regionie Ile-de-France, w Alpach oraz na Lazurowym Wybrzeżu. Doba hotelowa w hotelu standardu F1 to koszt około 35-38 euro za pokój.

Jak podaje Sofinscope http://www.sofinscope.sofinco.fr/, miesięczny koszt wyżywienia to około 200-600 euro. Średnia mieści się na poziomie 389 euro. Koszt transportu to min. 95 euro miesięcznie. Pakiet internet + telefon stacjonarny (w tym często nielimitowane połączenia na numery stacjonarne za granicę) wynosi 30-40 euro za miesiąc w zależności od operatora.

Paczka papierosów kosztuje około 7 euro, a litr benzyny średnio 1,5 euro.

Rośnie konkurencja na francuskim rynku pracy

W związku z otwarciem francuskiego rynku pracy dla obywateli Bułgarii i Rumunii, od początku 2014 roku nie jesteśmy już tak konkurencyjni dla francuskich pracodawców, jak w poprzednich latach. Od przejęcia stanowiska prezydenta przez François Hollande francuskie media coraz częściej i dogłębniej zaczęły poruszać problematykę fali taniej zagranicznej siły roboczej zalewającej tamtejszy rynek pracy.

Nie pisze się już o polskim hydrauliku, ale o taniej sile roboczej na przykład z Rumuni, Słowacji czy Portugalii, a często pojawiające się w telewizji i prasie dokumenty i reportaże o negatywnym wydźwięku, dotyczące tego zagadnienia powodują, że Francuzi coraz nieufniej podchodzą do pracowników tymczasowych i agencji pracy.

Przyszłość francuskiego rynku pracy

W drugiej turze wyborów lokalnych we Francji w przeważającej liczbie miast wygrała prawica, w tym największe zwycięstwo odniosła skrajnie centroprawicowa Unia na Rzecz Ruchu Ludowego (UPM) , w niektórych miastach zwyciężył Front Narodowy (FN). Niektóre miasta pozostały wierne socjalistom (PS). Jednym z postulatów programowych UPM jest przeciwdziałanie nielegalnej emigracji, natomiast FN reprezentuje poglądy mocno nacjonalistyczne, co w praktyce zapowiada prawdopodobne mocne nasilenie się we Francji polityki pronacjonalistycznej, która będzie dążyć, jak to tylko możliwe, do wyeliminowania zagranicznej siły roboczej z francuskiego rynku pracy.

Katarzyna Żuk

Praca za granicą
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy
Finanse / Giełda / Podatki
Bądź na bieżąco!
Odblokuj reklamy i zyskaj nieograniczony dostęp do wszystkich treści w naszym serwisie.
Dzięki wyświetlanym reklamom korzystasz z naszego serwisu całkowicie bezpłatnie, a my możemy spełniać Twoje oczekiwania rozwijając się i poprawiając jakość naszych usług.
Odblokuj biznes.interia.pl lub zobacz instrukcję »
Nie, dziękuję. Wchodzę na Interię »