Po zarobki na skandynawskim poziomie!

Aby jednak, już na samym początku, nie popaść w konflikt z prawem, warto dopełnić kilku formalności związanych z naszą wizytą na Północy.

Nasz pobyt w tym kraju powinniśmy zacząć od rejestracji (zameldowania), której należy dokonać na policji. Zgłaszając się jako osoba zatrudniona lub dopiero poszukująca pracy, potwierdzamy nasz legalny pobyt na terenie Finlandii. Ta kosztująca 10 Euro formalność otwiera nam drogę do uzyskania wszelkich dalszych dokumentów.

Jeśli planujemy pozostać w Finlandii dłużej niż pół roku, warto zarejestrować się również w miejskim magistracie - urząd przydzieli nam wtedy fiński pesel (Henkilötunnus), a nasze dane powędrują do zakładu ubezpieczeń społecznych (KELA).

Henkilötunnus przydać się nam może w wielu sytuacjach, począwszy od niektórych usług pocztowych, aż po karty lojalnościowe w sklepach i sieciach usługowych.

Warto wiedzieć, że fińskie banki oferują możliwość otwarcia konta jedynie w oparciu o dane z paszportu i wyciąg rejestracyjny z policji. O pesel wystąpić możemy również przy okazji ubiegania się o kartę podatkową - załatwimy wtedy obie rzeczy w jednym urzędzie.

Ostatnią istotną kwestią powinno być wystąpienie o kartę KELA, niezbędną do korzystania z usług fińskiej opieki zdrowotnej. To ważne, gdyż pobyt w skandynawskich szpitalach może się okazać bardzo kosztowny. Warto ustalić również, czy nasz pracodawca zapewnia opiekę zdrowotną swoim pracownikom.

Niezależnie od tego, czy mamy już pracę, czy dopiero jej szukamy, jeśli zdecydujemy się na stały pobyt w Finlandii, warto odwiedzić miejski urząd zatrudnienia (Työtoimisto). Podczas rozmowy z urzędnikiem, przygotowany zostanie dla nas plan integracyjny, dostosowany do naszych oczekiwań, kompetencji zawodowych oraz sytuacji rodzinnej.

Wiąże się to między innymi z przysługującym nam prawem do udziału w bezpłatnych kursach językowych oraz szkoleniach. Dodatkowo, jeśli otrzymamy od potencjalnego pracodawcy zaproszenie na rozmowę kwalifikacyjną odbywającą się w innym mieście, urząd pracy pokryć może koszty dojazdu.

Uwaga: odwiedzając urząd zatrudnienia zapytajmy o wydany po polsku przewodnik. Jest on dostępny także na fińskich stronach internetowych.

Aby opłacać podatki, niezbędna nam będzie karta podatkowa. Odpowiedni formularz dostarczy pracodawca, samą zaś kartę uzyskamy w urzędzie podatkowym (VERO) lub zamówimy na jego stronach internetowych.

Jeśli w Finlandii zamierzamy pracować jedynie przez krótki czas (do sześciu miesięcy), nasz pracodawca odprowadzać będzie stały 35-procentowy podatek źródłowy, od którego odliczyć możemy 17 za każdy dzień. W przypadku dłuższego okresu podatek zostanie nam naliczony tak jak Finom, w zależności od wysokości rocznych dochodów.

Co ciekawe, fińskie zeznania podatkowe przychodzą do nas pocztą już wypełnione. W razie nieścisłości możemy nanieść na nie własne poprawki i odesłać formularz do ponownego rozpatrzenia. VERO naliczy nam nowy podatek w oparciu o zmienione dane.

I tu uwaga - ponieważ fiński urząd podatkowy wychodzi z założenia, że wszyscy podatnicy posiadają kartę KELA, automatycznie nalicza nam opłaty związane z ubezpieczeniem zdrowotnym. Jeśli nie planujemy wiązać naszej przyszłości z Finlandią lub z jakiegokolwiek innego powodu nie ubiegaliśmy się o kartę KELA, warto skorygować przysłane nam zeznanie.

Choć urzędowymi językami Finlandii są fiński i szwedzki, wiele spośród często wykorzystywanych formularzy dostępnych jest również po angielsku. Tym językiem biegle porozumiewa się także większość urzędników. Co ważne, w przypadkach spraw, którym nadano bieg ze strony urzędu, przedstawiciel władz ma obowiązek zadbać o przetłumaczenie dokumentów oraz obecność tłumacza. Również w sprawach, które sami kierujemy do rozpatrzenia, możemy o taką pomoc poprosić.

Choć liczba formularzy potrzebnych do legalnej pracy w Finlandii może wydawać się spora, fińska machina biurokratyczna pracuje sprawnie. Urzędnicy są dobrze przeszkoleni, a odpowiedzi urzędowe przychodzą na czas.

Wiktor Zaremba