Mobbing i molestowanie seksualne nie omijają środowiska medycznego

Niestety brak wiarygodnych danych co do skali zjawiska. W lutym media obiegła wiadomość o zwolnieniu lekarza z Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. Kardynała Wyszyńskiego w Lublinie. Powodem wyrzucenia z pracy świetnego specjalisty i wieloletniego kierownika oddziału gastroenterologii było molestowanie czterech młodych lekarek.

Sprawę zgłosiła dyrekcji szpitala jedna z młodych lekarek-rezydentek. Jej słowa potwierdziły trzy inne. Jak opisywała Gazeta Wyborcza, kobiety opowiedziały dyrekcji m.in. o "podszczypywaniu, głaskaniu, obmacywaniu" oraz składaniu im "propozycji czynności seksualnych" i "propozycji rozwoju zawodowego w zamian za usługi seksualne". Gabriel Maj, dyrektor szpitala w trybie natychmiastowym zwolnił lekarza i zawiadomił prokuraturę, która wszczęła w tej sprawie śledztwo z art. 199 KK. Lekarz miał godzinę na spakowanie swoich rzeczy i opuszczenie placówki.

Natomiast o jednym z przypadków mobbingu możemy przeczytać w raporcie Państwowej Inspekcji Pracy - "Dyskryminacja, mobbing i molestowanie seksualne w pracy". Kobieta wskazała jako praktyki mobbingowe działania kierownika apteki przyszpitalnej, w której była zatrudniona. Miały one polegać na pokrzykiwaniu, stosowaniu przemocy werbalnej, wulgaryzmach w celu obniżenia poczucia wartości pracownicy, kwestionowanie jej przydatności zawodowej oraz ośmieszaniu w oczach pozostałych pracowników. Działania te wywołały u pracownicy - w jej przeświadczeniu - rozstrój zdrowia.

Komisja antymobbingową, która przesłuchała świadków potwierdziła nieprawidłowe praktyki stosowane w szpitalu.

Na pytanie ile takich patologicznych spraw zdarza się w środowisku medycznym trudno jest odpowiedzieć. Z tych trafiających do sądu, nie są wyodrębniane takie, które dotyczą środowiska medycznego. Danych takich nie gromadzi samorząd lekarski i pielęgniarski, nie ma ich także Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych. Statystyki prowadzi Państwowa Inspekcja Pracy, jednak bez podziału na grupy zawodowe.

- Skarg dotyczących dyskryminacji, mobbingu odnotowujemy sporo ale w praktyce niewielka ich część znajduje swoje potwierdzenie w wyniku naszych kontroli. Często też pojęcia - mobbing i dyskryminacja - są przez składających skargi mylone. W przypadku molestowania seksualnego są to przypadki jednostkowe - mówi Danuta Rutkowska, rzecznik prasowy Głównego Inspektora Pracy. Jak dodaje przypadków zgłaszania molestowania jest niewiele ze względu na ograniczone możliwości PIP zbadania i rozwiązywania takich spraw, a także ze względu na to, że molestowanie jest bardzo trudno udowodnić. Zwykle nie ma świadków, a często nawet jeżeli są, to boją się mówić.

Według danych z 2013 roku ogółem do Państwowej Inspekcji Pracy wpłynęło 44,1 tys. skarg. Z tej liczby 467 dotyczyło dyskryminacji (co oscyluje w granicach 1 proc.) - uznano za zasadne jedynie 58. Skarg dotyczących molestowania było 37 - jedna została uznana za zasadną a 19 niemożliwych do ustalenia, natomiast tych związanych z molestowaniem seksualnym było 16 (2 zasadne a 9 nie do ustalenia).

Środowisko pielęgniarek i położnych również nie jest wolne od zjawisk mobbingu i molestowania. Jednak jak mówi portalowi rynekzdrowia.pl Grażyna Gaj, sekretarz OZZPiP, nie zdarzyły się przypadki zgłaszania do związków molestowania, natomiast zjawisko mobbingu jest powszechne.

- W placówkach ochrony zdrowia mobbing jest nagminny. Bywa, że jest stosowany nie tylko przez pracodawców, ale i przez kierownictwo służb pielęgniarskich, ze względu na wymagania stawiane przez pracodawców. Zastrasza się także przewodniczących związków zawodowych - mówi Gaj. Jak informuje sekretarz OZZPiP, nie są gromadzone żadne dane dotyczące spraw związanych z mobbingiem. Pielęgniarki generalnie nie chcą ujawniać takich spraw. Nie są one zgłaszane na piśmie.

Więcej informacji na portalu rynekzdrowia.pl