Komu opłaca się urlop bezpłatny?

Udzielenie pracownikowi urlopu bezpłatnego następuje albo z jego inicjatywy, albo za jego zgodą. W pewnych sytuacjach może być to rozwiązanie dogodne dla obu stron stosunku pracy, który trwa nadal, jednak bez wykonywania wzajemnych obowiązków. Aby uniknąć przykrych niespodzianek, pracownik powinien mieć świadomość wszystkich wiążących się z tym konsekwencji - w szczególności w zakresie ubezpieczeń społecznych.

Na podstawie art. 174 § 1 Kodeksu pracy na pisemny wniosek pracownika pracodawca może mu udzielić urlopu bezpłatnego. W czasie urlopu bezpłatnego podstawowe obowiązki pracownika i pracodawcy nie są wykonywane - pracownik nie świadczy pracy, a pracodawca nie wypłaca mu wynagrodzenia. A zatem skorzystanie z urlopu bezpłatnego będzie skutkować swoistym zawieszeniem stosunku pracy.

Udzielenie bezpłatnego urlopu wywiera różne skutki w zakresie uprawnień pracowniczych, nie tylko w zakresie wypłaty wynagrodzenia. Jak wynika z § 2 art. 174 K.p., czas przebywania na urlopie bezpłatnym nie podlega doliczeniu do okresu, od którego zależą uprawnienia pracownicze. Ponadto art. 1741 § 1 K.p. przewiduje szczególny rodzaj urlopu bezpłatnego, który jest udzielany z inicjatywy pracodawcy, za zgodą pracownika, w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy przez okres ustalony w porozumieniu zawartym przez pracodawców. W tym wypadku okres urlopu wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze u dotychczasowego pracodawcy.

Reklama

Długość urlopu bezpłatnego

Niezależnie od jego rodzaju, przepisy nie określają długości urlopu bezpłatnego. Jednak jeśli urlop, o którym mowa w art. 174 K.p., trwa dłużej niż 3 miesiące, strony mogą ustalić dopuszczalność odwołania pracownika z urlopu, pod warunkiem zaistnienia ważnych przyczyn uzasadniających takie działanie.

Ponieważ podstawą udzielenia urlopu jest pisemny wniosek pracownika, pracodawca nie może, odmiennie niż w przypadku płatnego urlopu wypoczynkowego, udzielić pracownikowi takiego urlopu bez jego wniosku. Tym samym pracodawca nie ma żadnych prawnych instrumentów umożliwiających mu zmuszenie pracownika do skorzystania z urlopu bezpłatnego. Udzielając pracownikowi urlopu, pracodawca powinien ponadto poinformować go o skutkach tego rodzaju urlopu zarówno w sferze uprawnień i obowiązków pracowniczych, jak i w zakresie ubezpieczeń społecznych oraz ubezpieczenia zdrowotnego.

Pracownik może wykorzystać urlop w dowolny sposób, w tym również poświęcić go na wykonywanie pracy na rzecz innego pracodawcy, o ile nie wiąże go wyłączająca taką możliwość umowa o zakazie konkurencji.

Ubezpieczenia społeczne w czasie bezpłatnego urlopu

Okres przebywania na urlopie bezpłatnym jest okresem przerwy w podleganiu ubezpieczeniom społecznym. Zgodnie bowiem z art. 13 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązek podlegania ubezpieczeniom społecznym (emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu) obejmuje pracowników od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku. Urlop bezpłatny, skutkujący zawieszeniem stosunku pracy, wyłącza zatem obowiązek podlegania ubezpieczeniom społecznym, i to niezależnie od jego długości.

Pomimo że pracodawca w czasie bezpłatnego urlopu pracownika nie ma obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, ustawa wymaga od niego przekazania do ZUS informacji o przerwie w podleganiu ubezpieczeniom społecznym przez pracownika oraz składania, w czasie trwania całego urlopu, comiesięcznych imiennych raportów ZUS RSA (z kodem przerwy 111). Okres wskazany w raporcie nie może wykraczać poza miesięczny okres, za który raport jest składany. Pomyłka w tym zakresie skutkować będzie koniecznością korekty deklaracji ZUS.

Jeżeli urlop bezpłatny zostanie udzielony w trakcie miesiąca lub w trakcie miesiąca nastąpi powrót z takiego urlopu, zamiast raportu ZUS RSA pracodawca powinien złożyć raport ZUS RCA ze wskazaniem podstaw do naliczenia składek oraz składek naliczonych od wynagrodzenia wypłaconego za okres, w którym pracownik nie przebywał na urlopie bezpłatnym.

W celu zachowania ciągłości stażu emerytalnego oraz uprawnień rentowych pracownik może natomiast kontynuować podleganie ubezpieczeniom społecznym, dobrowolnie przystępując do nich po ustaniu ustawowego obowiązku ubezpieczeniowego. W takim przypadku pracownik, po udzieleniu urlopu bezpłatnego, musi złożyć do ZUS wniosek o objęcie ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym (formularz ZUS ZUA), a następnie samodzielnie opłacać składki. Do dnia 1.09.2009 r. zgłoszenie musiało nastąpić w terminie 30 dni od dnia ustania tytułu ubezpieczenia; obecnie w związku ze zmianą przepisów pracownik może przystąpić do ubezpieczenia w dowolnym terminie.

Objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem następuje od dnia wskazanego we wniosku, przy czym nie wcześniej, niż od dnia jego złożenia. Za podstawę wymiaru składki w przypadku ubezpieczenia dobrowolnego przyjmuje się kwotę wskazaną przez pracownika, która jednak nie może być niższa od obowiązującej kwoty minimalnego wynagrodzenia.

Ponadto otrzymanie od pracodawcy, który udzielił pracownikowi urlopu bezpłatnego, jakiegokolwiek świadczenia w czasie trwania urlopu (np. w postaci premii, zaległego wynagrodzenia, ekwiwalentu lub innego świadczenia z tytułu umowy o pracę), spowoduje po stronie pracodawcy, dokonującego wypłaty, obowiązek odprowadzenia od wypłaconej kwoty składki na ubezpieczenie społeczne, mimo trwającej przerwy w ubezpieczeniu.

Urlop bezpłatny a praca u innego pracodawcy

W związku z tym, że pracownik ma prawo wykorzystywać urlop bezpłatny w dowolny sposób, w tym również na wykonywanie pracy na rzecz innego pracodawcy, może w takim podlegać ubezpieczeniom społecznym na podstawie dodatkowego tytułu ubezpieczeniowego, jakim jest zawarcie z innym pracodawcą umowy o pracę lub umowy zlecenia. Tytułem do ubezpieczenia społecznego (również do ubezpieczenia zdrowotnego) nie będzie natomiast zawarcie przez pracownika umowy o dzieło. Obowiązek ubezpieczeniowy powstanie ponadto w razie prowadzenia przez w okresie urlopu bezpłatnego działalności gospodarczej.

Ubezpieczenie zdrowotne a urlop bezpłatny

Okres urlopu bezpłatnego stanowi także przerwę w podleganiu ubezpieczeniu zdrowotnemu. Tak jak w przypadku składek na ubezpieczenie społeczne, również w zakresie ubezpieczenia zdrowotnego pracodawca nie będzie miał zatem obowiązku odprowadzania składki za pracownika przebywającego na urlopie bezpłatnym.

Inaczej jednak niż w przypadku ubezpieczeń społecznych, prawo pracownika do świadczeń z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego wygaśnie dopiero po upływie 30 dni od dnia określonego we wniosku o udzielenie urlopu bezpłatnego jako dzień jego rozpoczęcia. A zatem jeszcze w tym czasie pracownik będzie mógł korzystać ze świadczeń zdrowotnych bez ponoszenia dodatkowych kosztów. Po upływie tego okresu, w przypadku niezdolności do pracy, pracownikowi przebywającemu na urlopie bezpłatnym nie będzie już przysługiwało prawo do zasiłku chorobowego z tytułu umowy o pracę. Prawo to przysługiwać może natomiast za okres niezdolności do pracy przypadający już po bezpłatnym urlopie.

Urlop bezpłatny a choroba

Choroba przypadająca w czasie urlopu bezpłatnego, odmiennie niż w przypadku urlopu wypoczynkowego, nie będzie miała na niego wpływu i nie przerwie jego biegu, a za okres niezdolności do pracy pracownikowi nie będą przysługiwały świadczenia z ubezpieczenia chorobowego. Ponieważ choroba nie przerywa biegu urlopu bezpłatnego, pracodawca nie ma również obowiązku udzielenia pracownikowi w późniejszym terminie urlopu bezpłatnego niewykorzystanego ze względu na chorobę.

W celu dalszego korzystania ze świadczeń zdrowotnych pracownik przebywający na urlopie bezpłatnym może dobrowolnie przystąpić do ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie pisemnego wniosku złożonego do NFZ, o ile ma miejsce zamieszkania na terytorium Polski (art. 68 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych dobrowolnie), co wiąże się z obowiązkiem samodzielnego opłacania składek. Może też zostać zgłoszony do ubezpieczenia jako członek rodziny (art. 67 ust. 3 w związku z art. 3 ust. 1 pkt 5 i 6 przywołanej wyżej ustawy).

Ewa Sapkowska-Fijas, aplikant radcowski, IURICO Kancelaria Prawna

Podstawna prawna:

  1. Ustawa z dn. 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - tekst jedn. Dz.U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267, z późn. zm.
  2. Ustawa z dn. 26.06.1974 r. Kodeks pracy - tekst jedn. Dz.U. 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.
  3. Ustawa z dn. 27.08.2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - tekst. jedn. Dz.U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027.

Szukasz pracy? Przejrzyj oferty w naszym serwisie

Czytaj również:

Zrób sobie przerwę od pracy - weź sabbatical!

Najlepszy sposób na wypalenie zawodowe

Przerwy w pracy - jak często i jak długo?

Ergo
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy
Finanse / Giełda / Podatki
Bądź na bieżąco!
Odblokuj reklamy i zyskaj nieograniczony dostęp do wszystkich treści w naszym serwisie.
Dzięki wyświetlanym reklamom korzystasz z naszego serwisu całkowicie bezpłatnie, a my możemy spełniać Twoje oczekiwania rozwijając się i poprawiając jakość naszych usług.
Odblokuj biznes.interia.pl lub zobacz instrukcję »
Nie, dziękuję. Wchodzę na Interię »