Dostanę "trzynastkę" po rozwiązaniu umowy?

Pracownicy jednostek sfery budżetowej nabywają prawo do trzynastej pensji na zasadach określonych w ustawie o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej.

Zgodnie z ustawą, pracownik nabywa uprawnienie do dodatkowego wynagrodzenia rocznego w pełnej wysokości, jeżeli przepracuje u danego pracodawcy cały rok kalendarzowy. Jeżeli zatrudnienie w danym zakładzie trwało krócej, wysokość rocznego wynagrodzenia zostaje proporcjonalnie zmniejszona. Co do zasady warunkiem koniecznym nabycia uprawnienia jest przepracowanie w danym roku kalendarzowym minimum pół roku.

Półroczny okres zatrudnienia u danego pracodawcy nie jest wymagany w przypadku:

• nawiązania stosunku pracy w trakcie roku szkolnego z nauczycielem i nauczycielem akademickim zgodnie z organizacją pracy szkoły;
• zatrudnienia pracownika do pracy sezonowej, jeżeli umowa o pracę została zawarta na sezon trwający nie krócej niż trzy miesiące;
• powołania pracownika do czynnej służby wojskowej albo skierowania do odbycia służby zastępczej;
• rozwiązania stosunku pracy w związku z:

• przejściem na emeryturę, rentę szkoleniową albo rentę z tytułu niezdolności do pracy lub świadczenie rehabilitacyjne,
• przeniesieniem służbowym, powołaniem lub wyborem,
• likwidacją pracodawcy albo zmniejszeniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących pracodawcy,
• likwidacją jednostki organizacyjnej pracodawcy lub jej reorganizacją;

• podjęcia zatrudnienia:

• w wyniku przeniesienia służbowego,
• na podstawie powołania lub wyboru,
• w związku z likwidacją poprzedniego pracodawcy albo ze zmniejszeniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących tego pracodawcy,
• w związku z likwidacją jednostki organizacyjnej poprzedniego pracodawcy lub jej reorganizacją,
• po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej albo po odbyciu służby zastępczej;

• korzystania:

• z urlopu wychowawczego,
• z urlopu dla poratowania zdrowia,
• przez nauczyciela lub nauczyciela akademickiego z urlopu do celów naukowych, artystycznych lub kształcenia zawodowego;

• wygaśnięcia stosunku pracy w związku ze śmiercią pracownika.

Pracownica, o której mowa w pytaniu, spełnia warunki do wypłaty rocznego wynagrodzenia w pełnej wysokości, była bowiem zatrudniona u pracodawcy przez cały ubiegły rok kalendarzowy. Fakt, iż umowa o pracę uległa rozwiązaniu w związku z upływem czasu, na który została zawarta, nie ma w tym wypadku znaczenia. Pracownica nabyła bowiem prawo do wynagrodzenia, spełniając warunek dotyczący długości zatrudnienia w danym roku kalendarzowym.

Podstawą ustalenia trzynastki jest suma wynagrodzenia za pracę otrzymywanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego. Uwzględnieniu podlega nie tylko wynagrodzenie zasadnicze, ale również inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczania ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, jak również wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy oraz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy (w przypadku pracownika podejmującego na nowo swoje obowiązki w wyniku przywrócenia do pracy). Wynagrodzenie roczne stanowi 8,5 % sumy wynagrodzenia ustalonej we wskazany powyżej sposób.

Pracodawca jest zobowiązany wypłacić trzynastkę najpóźniej do końca marca roku następującego po roku, za który ona przysługuje. Obowiązek wypłaty w dniu rozwiązania stosunku pracy pojawia się wyłącznie w sytuacji ustania zatrudnienia w związku z likwidacją pracodawcy.

Prawa do trzynastej pensji nie nabywa pracownik, który:

• ma więcej niż dwa dni nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy;
• stawia się do pracy lub przebywa w pracy w stanie nietrzeźwości;
• został ukarany karą dyscyplinarną wydalenia z pracy lub ze służby;
• rozwiązano z nim umowę o pracę w trybie dyscyplinarnym.

W omawianym przypadku pracodawca będzie więc zobowiązany do wypłacenia trzynastej pensji najpóźniej do 31 marca 2010 r.

Podstawa prawna:

Ustawa z dn. 12.12.1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej - Dz.U. Nr 160, poz. 1080 z późn. zm.